Czy uczniowie Jezusa wypełnili Jego nakaz misyjny o chrzeczeniu nawracaniu wszystkich narodów na wiarę chrześcijańską?
Patrząc przez pryzmat historii, wiemy, że chrześcijaństwo stało się potęgą, jednakże, gdzieś po drodze niektórzy duchowni się mocno pogubili i zapomnieli, czym jest wiara chrześcijańska. Zapomnieli również, jaka jest nauka Chrystusa. Z bólem serca należy patrzeć też na powstające poza Kościołem „haíresis” (sekty), które wypaczają prawdziwe nauczanie Jezusa. Charakteryzują się tym, iż w małej społeczności, pojawia się jakiś przywódca, guru, który poprzez swoją aktorską charyzmę, odciąga ludzi od prawdziwej wiary chrześcijańskiej. Przywódcy takich sekt manipulują ludźmi, wykorzystując ich słabości, zagubienie. Ludzie, którzy stają się członkami takich sekt są z reguły rozdarci, szukają swojego miejsca na ziemi, poszukują sensu życia, którego nie byli w stanie odnaleźć w Kościołach tradycyjnych. Sekta jest to taka grupa, która izoluje się od reszty społeczeństwa, tworzy swoją własną hierarchię wartości i norm zachowania w obrębie sekty. Grupa ta wspólnie chce przeżywać uniesienia religijne, częstokroć mocno teatralne. Silnie zaznaczona jest w takiej grupie rola przywódcy sekty, który staje się dla grupy substytutem Jezusa.
Co to jednak ma wspólnego z chrześcijaństwem? Co to ma wspólnego z wiarą i nauką Chrystusa?
W przeszłości wiele było takich sekt: marcjoniści, montaniści, gnostycy, ebjonici i wiele, wiele innych. To były sekty heretyków, a nauczanie i egzystencja w takich sektach były oficjalnie potępianie przez Kościół, Ojców Apostolskich i Ojców Kościoła, którzy notabene napisali wiele dzieł przeciwko herezjom. Dużo z tych dzieł przetrwało do dzisiejszych czasów. Warto je czytać, zapoznawać się z ich treścią, poznawać patologie, które są obecne z nami do dzisiaj. Wiele z tych średniowiecznych herezji, stało się dzisiaj ideologią dla sekt różnego rodzaju.
Zastanówmy się teraz, czy Jezus chciał, aby tak wypaczono Jego nauki? Czy to wszystko, co się dzieje z chrześcijaństwem podoba się Bogu?
Ludzie się pogubili. Ludzie zboczyli z drogi, jaką dał nam Jezus. Zeszli z drogi, jaką wskazywali Jego uczniowie. Kościół się podzielił, utracił swoją jedność. Hierarchowie zaczęli się wynosić nad Jezusa, podważać Pismo Święte. Papieże czuli się bogami. Poza Kościołem zaczęły się tworzyć sekty również wypaczające nauki Chrystusa. W sektach tych przywódcy również stawiali się nad Jezusem. Do tego wszystkiego dochodzi dzisiaj coraz powszechniejsza ateizacja, odchodzenie ludzi od Kościoła. Nienawiść do Kościoła, do Boga, nienawiść do chrześcijan. Taki obraz naprawdę nie napawa optymizmem. Jezus z bólem serca spogląda na poczynania ludzi. Nie taką misję wyznaczył swoim uczniom, którą przekazał w nakazie misyjnym. Świat odwraca się od Kościoła, którego głową jest Jezus.
Dzisiaj my musimy wypełniać nakaz misyjny Pana. Powinniśmy zapomnieć o wstydzie, pogardzie i nienawiści, jaką będą nas obdarzać ludzie z tego powodu. Znienawidzą nas z powodu Jego imienia. Czy jesteśmy na to gotowi?
